takiej gry jeszcze u nas nie było*
Projekt: Miasteczko
to zabawa oparta na mechanice typu "deckbuilding", czyli tworzeniu własnej talii
w dodatku o tyle wyjątkowa, że budujemy i/lub modyfikujemy ów "deck" nieprzerwanie w trakcie całej rozgrywki, używając stosunkowo niewielkiej bazy dostępnych kart
szczegóły?
każdy z graczy otrzymuje
na początek identyczną talię kart wydzieloną spośród wszystkich - wśród nich 4 osiedla, dzielnicę, szpital, supermarket, fabrykę i park
pozostałe w odpowiednich stosach czekają na środku stołu
co istotne, przy rozdawaniu, tasowaniu i wykładaniu, zwracamy baczną uwagę na to,
którą stroną do góry zwrócona jest dana karta, są one bowiem dwustronne, co ma ogromny wpływ na całą rozgrywkę
gracze "budują" swoje miasta niezależnie, jeden po drugim, w każdej kolejce od nowa
w swojej turze wykładamy kolejno posiadane, dobrze potasowane karty ze stosu dostępnych "dzielnic", w którym widzimy zawsze tylko jedną, wierzchnią
kartę Osiedla musimy "wybudować" obowiązkowo, co do pozostałych, każdorazowo podejmujemy decyzję o dołączeniu do miasta lub przerwaniu rozbudowy
grafiki, których rozszyfrowaniu warto poświęcić kilka minut na starcie, informują, jaki zysk przyniesie dana dzielnica i/lub czy jej wyłożenie przysporzy nam, jako gospodarzom, popularności wśród społeczności
pasując, czyli przerywając budowę w korzystnym momencie możemy wykorzystać zebraną liczbę monet na zakup dodatkowej karty o określonym koszcie ze środka stołu i w ten sposób poszerzyć swoją talię, względnie użyć ich do ulepszenia (obrócenia na druga stronę) karty właśnie zakupionej lub jednej z kart ze swojego stosu odrzuconych
trzy niezadowolone czerwone buźki powodują natychmiastowe przerwanie rozbudowy bez możliwości wykorzystania uzbieranych do tej pory pieniędzy!
na koniec swojego "ruchu", użyte w danej turze karty, wraz z ewentualnie zakupionymi, zbieramy w stos kart wykorzystanych (discard) - za każdym razem, gdy trafią tam wszystkie nasze "dzielnice", tasujemy talię i gramy dalej, korzystając z nich od nowa
wygrać można na dwa sposoby - albo w momencie wyłożenia kart dających w sumie 8 punktów zwycięstwa, albo zbudowania w swojej kolejce miasta złożonego z 18 kart
wbrew pozorom to wcale nie takie trywialne
mimo niewielkiej puli dostępnych "dzielnic" i pewnej losowości, zapewnionej przez ciągłe przetasowywanie talii,
podejmujemy sporo decyzji, od których zależy ostateczne zwycięstwo
trzeba
- dobrze "ogarniać" swoje zasoby, czyli orientować się, ile i jakich kart posiadamy, a w związku z tym jakie jest prawdopodobieństwo odkrycia i dołożenia tych korzystnych,
- odpowiednio wybierać moment zakończenia rozbudowy (choć czasem "licho" kusi, by zaryzykować, a co gorsza, czasem i to się opłaca ;) )
- umiejętnie "zarządzać ręką" decydując, które karty kupujemy i/lub ulepszamy
- obserwować działania przeciwników, a czasem w porę je hamować (jedyną możliwą interakcją jest ta negatywna, w postaci dość kosztownego dołożenia przeciwnikowi do talii osiedla - decyzja, czy inwestować w siebie, czy "podrzucić świnię" nie zawsze jest łatwa...)
zaskakujące, jak ciekawy jest przebieg rozgrywki przy tak niewielkiej liczbie kart i zasad ogólnych!
jak to wszystko wygląda, widać na zdjęciach powyżej
według mnie całkiem estetycznie, a nawet (po chwili poświęconej na dwu-trzykrotną lekturę instrukcji i zapamiętaniu rozmieszczenia i znaczeń piktogramów) czytelnie
ciągłe "budowanie" i "burzenie" nie wydaje się specjalnie logiczne, ale temat przewodni i miłe oku związane z nim grafiki do pewnego stopnia dają wrażenie inwestowania w rozbudowę swojego miasteczka
bawić można się w dwie, trzy lub cztery osoby - rozgrywka zajmie od ok. 20 do 40 minut (tym dłużej im graczy więcej, w przypadku czterech trzeba przyznać, że dość długo czeka się na "swój ruch")
co ciekawe, przewidziano też wersję "pasjansową", czyli opcję samodoskonalenia w rozgrywce jednoosobowej, ale możliwość błyskawicznego wytłumaczenia reguł powoduje, że zaciekawiony obserwator może przyłączyć się w każdej chwili
a dzięki niewielkim rozmiarom grę zabierzemy ze sobą wszędzie :)
nie grałam jeszcze w "Projekt: miasteczko" z dziećmi (wydawca sugeruje, żeby próbować raczej z tymi starszymi, w wieku 8+), ale dorośli, z którymi miałam przyjemność, całkiem sobie chwalą
że warto spróbować ogłaszam zatem w ramach
za grę dziękuję wydawnictwu
Trefl Fabryka Kart,
za niezależne "testy" oraz zdjęcia - O. i B.
* nie było na blogu, bo w domu, owszem, zdarzało się
a kiedyś, dawno, dawno temu, były nawet takie czasy, że
wszędzie znajdowałam karty do MTG...
"Projekt: miasteczko" zdecydowanie łatwiej ogarnąć ;)
