to już rok

nie mogę uwierzyć, że Janek urodził się rok temu
z jednej strony - to cały rok! 365 dni rewolucyjnych przemian, codziennego odkrywania siebie na nowo
- tyle się zdarzyło w naszym wspólnym życiu... u niego oczywiście nieporównywalnie więcej - nie da się porównać choćby przeprowadzki do kompletnej przemiany z mało rozumiejącego robaczka w całkiem samodzielne chodząco-mówiące stworzenie człekopodobne, zmiany pracy do przejścia z diety płynnej przez papkowatą do konkretnej - ziemniaczano-mięsnej :)
ale tak szybko mija ten czas
już prawie nie pamiętam jaki był maleńki, leciutki, cichy...

za kilka dni pierwsza rocznica naszego spotkania
układam w albumie zdjęcia z tego roku i uśmiecham się na myśl ile jeszcze przed nami :)

moje pierwsze...

dopiero przeglądając po czasie notatnik z końca pierwszego roku życia Jana zdałam sobie sprawę ile się w tych ostatnich miesiącach nauczył, ile osiągnął - ile przeżył swoich "pierwszych razów"

w ciągu dwóch miesięcy zapisałam:
05.09.2011 - pierwsze "tatata"
18.09.2011 - pierwsze (chwiejne) stanie w pionie bez podparcia
03.10.2011 - pierwsze samodzielne szorowanie ząbków
10.10.2011 - pierwsze celowe "pa, pa" rączką do mamy wychodzącej do pracy
11.10.2011 - pierwszy raz gorączka (picie "ne", "opa", "idź")
22.10.2011 - pierwsze samodzielne kroczki bez podtrzymywania - puścić szafkę i do mamy :)
27.10.2011 - pierwsza podróż pociągiem - ARRIVA do cioci Ginki
31.10.2011 - pierwszy raz cały dzień z babcią Ireną - i od razu sukces - pierwsze samodzielne jedzenie łyżeczką!
9.11.2011 - pierwszy samodzielny marsz długodystansowy -na trasie fotel-telewizor

a przecież nauczył się na pewno dużo, dużo więcej - odniósł setki małych zwycięstw i tysiące porażek coraz lepiej poznając otaczający świat, dostosowując się do niego, a często zmieniając - tak jak zmienił mój sposób patrzenia na rzeczywistość, ucząc jak się cieszyć z najdrobniejszych sukcesów:)

mądrzy rodzice

dzięki Kasi M.-K., która do swojej ciąży podeszła bardzo profesjonalnie i od samego początku kształciła się, poszukiwała optymalnych rozwiązań i martwiła na zapas... zainteresowałam się ideą świadomego macierzyństwa i sama zaczęłam czytać o potrzebach i wychowaniu dzieci

dostałam od niej link do książki "Mądrzy rodzice" w wersji .pdf

polecam serdecznie lekturę - tu można pobrać moją kopię - mam nadzieję, ze tylko do czasu aż zostanie wznowiona/ponownie wydana w Polsce - wówczas sama też chętnie kupię! 

Na początku nie spodobało się opracowanie graficzne - ramki, rysunki, odnośniki wydawały mi się jakieś takie nieuporządkowane, przypominające czasopismo. Da się to jednak znieść - w końcu ważna jest sama treść!

Uważam, że to mądra publikacja, z której można się wiele nauczyć na temat fizjologii mózgu i sposobu jego funkcjonowania, a jednocześnie spojrzeć na dziecko jak na małego człowieka potrzebującego przede wszystkim ZROZUMIENIA.
Autorka na spokojnie tłumaczy, że bliskość i czułość, które nie są synonimami rozpieszczania czy zaborczości nie "rozpuszczają" dziecka, ale pomagają mu lepiej odnaleźć się w świecie, w rodzinie, wśród innych ludzi...
Bardzo dobra lektura na czas ciąży i potem - daje argumenty przeciw słyszanemu od pełnych "dobrych rad" ciotek i sąsiadek "nie noś/nie pozwalaj sobą manipulować/ płacze, bo chce coś wymusić" itp. i spokojną pewność, że nie skrzywdzimy i na pewno nie zepsujemy dziecka nadmiarem miłości :)