najlepiej rozumieją to (oczywiście) dzieci i artyści,
od czasu do czasu każdy powinien sobie jednak o tym przypominać
dzięki pasji i zaangażowaniu pewnej oczarowanej otaczającą rzeczywistością rysowniczki o ujmująco radosnym uśmiechu, jako pomoc nawet-trochę-naukową możemy w celu odświeżenia pamięci i poszerzenia (a jednocześnie "odszarzenia") perspektywy zastosować książkę "Zadziwiające życie. Dlaczego każdy z nas jest wszechświatem?"
wbrew charakterystycznemu dla naszej cywilizacji (szczególnie tzw. "zachodniej") dążeniu do zawężania i ścisłej specyfikacji zainteresowań i obiektów badań poszczególnych dziedzin nauki, Misha Maynerick Blaise podjęła próbę opisu świata jako nierozerwalnie powiązanej całości
jedno wynika z drugiego, wszystko łączy się ze wszystkim, a na kolejnych kartach książki odkrywamy jak bardzo lub - podążając za spójnym, lecz czasem zaskakującym tokiem myślenia i postrzegania autorki - na jak niespodziewanej zasadzie
w oryginalny i ciekawy sposób* płynnie przechodzi z jednego tematu w drugi, budując (skutecznie) wrażenie nierozerwalności "koła życia"
kieruje naszą uwagę na zmianę w oceaniczne głębiny i nieskończone przestrzenie wszechświata i niedostrzegalne ekosystemy bakteryjne, na rozległe sieci grzybni (wiecie, że działają jak internet?) i ptasie trele, pisze o świadomości (!?) roślin i męskich potomkach Czyngis-Chana...
choć o gustach nie wypada dyskutować, a charakterystyczne, przywodzące na myśl niewprawioną dziecięcą rękę obrazki z pewnością nie każdemu wydadzą się dziełami sztuki**, nie da się odmówić albumowi artyzmu
razie warstwa graficzna jest bardzo istotnym elementem przekazu, a autorka - ponownie podchodząc do zagadnienia "holistycznie" stawia najwyraźniej na oddziaływanie wielozmysłowe
fakt, że zgromadzone tu informacje i ciekawostki mają umocowanie w źródłach (które autorka podaje na ostatnich stronach) warto docenić na równi z umiejętnością ich przekazania w niecodziennej, niemal poetyckiej, formie
niektóre sformułowania, jak np. "owady wykazują się inteligencją i umiejętnością rozwiązywania problemów większych niż ludzkie", czy "podstawowym sposobem pozyskiwania energii przez ludzi jest spożywanie słońca" stanowią oczywiste uproszczenia (lub tylko część prawdy), ale podobnie jak pełne barw ilustracje każą bliżej przyjrzeć się zagadnieniu i zachęcają do namysłu i lepszego poznawania świata - przez samodzielną obserwację i korzystanie z innych publikacji
najważniejszy cel, który autorka formułuje w następujący sposób:
"Książka ta ma być prostym przypomnieniem naszej zdumiewającej, głębokiej więzi ze światem (...) jest to przypomnienie, że sami jesteśmy żywym wcieleniem nieskończenie wielkiego i tajemniczego wszechświata"
został według mnie osiągnięty
lektura książki "Zadziwiające życie" jako inspiracja do podjęcia próby spojrzenia na siebie jako część tak niesamowitej całości - i biorąc pod uwagę w istocie niesamowite zasady jej działania i niecodzienny sposób przekazu - może być świetną przygodą dla ciekawego świata człowieka w każdym wieku
* świadectwem niech będzie fakt, że J. sam sięgnął po książkę i czytał przez kilka kolejnych dni, każdego z nich z błyskiem w oku przekazując (czasem zupełnie nieświadomej dotąd) matce kolejne zapamiętane rewelacje
** osobiście uważam, że ilustracje są raczej pokraczne i zdecydowanie zbyt jaskrawe, ale J.docenił rozmach i ekspresję
za kolejne wyjątkowe "okno na świat" i przyczynek do naukowych dyskusji przy kolacji dziękujemy Egmont Art
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz