życie to sztuka wyboru?
"gra w życie", która od jakiegoś czasu okupuje nasz stół - na pewno
ciekawie czasem bez konsekwencji pospekulować, "co by było, gdyby...?", wyobrazić sobie alternatywną ścieżkę, zupełnie inny stan zdrowia, wykształcenia i posiadania
nie tak dawno temu bezkosztowo budowaliśmy wymarzony Domek, teraz idziemy o krok dalej starając się napisać optymalny życiorys, czyli ułożyć maksymalnie satysfakcjonujące CV
gra CV - co, jak i dla kogo?
biorąc pod uwagę liczbę decyzji podejmowanych każdego dnia i stopień komplikacji wielu życiorysów, można by się spodziewać, że CV będzie grą zawiłą i pogmatwaną
bez obaw - autor (Filip Miłuński) wziął pod uwagę, że tak naprawdę nie mamy aż tak wielkiego wpływu na wiele czynników wpływających na nasz los (sic!), a na ostateczną życiową pozycję wpływa w dużej mierze szczęście
CV. Co by było, gdyby... to gra w sporej mierze losowa, gdzie prócz podejmowania osobistych wyborów pojawia się element rzucania kośćmi i dobierania "celów życiowych" na chybił-trafił
nie powinna sprawić trudności 10-latkom (zgodnie z rekomendacją wydawcy), a nawet nieco młodszym graczom, jeśli tylko będą w stanie utrzymać skupienie podczas dość długiej rozgrywki (około godziny) - co dotyczy również dorosłych
jeśli chodzi o tych ostatnich, wielu zapewne doceni "smaczki" w grafikach Piotra Sochy, które dodają kolorytu grze - bez tego elementu nieco sarkastycznego humoru zbieralibyśmy po prostu kolorowe karty
tymczasem
staramy się, umiejętnie wykorzystując kombinacje posiadanych talentów, stopniowo zmieniającego się wykształcenia i pozycji społecznej (symbole na już posiadanych kartach) oraz zmieniających się czynników zewnętrznych (symbole na kostkach) kumulować zyski i doświadczenia tak, by osiągnąć swoje cele życiowe i napisać wymarzony (wysoko punktowany na koniec) życiorys
na każdym etapie życia liczą się wiedza, zdrowie, relacje, pieniądze, szczęście i pech
(o czym przypominają karty pomocy)
CV - grajmy!
chociaż plansza wiele podpowiada, a karty są dość przejrzyście oznakowane (koszt/wartość), w trakcie gry przyda się osoba czuwająca nad przebiegiem rozgrywki, min. przesuwaniem kart na torze dobierania, w miarę jak upływają kolejne etapy - młodość, dojrzałość i starośćtrzeba umiejętnie planować i wykorzystywać posiadane "talenty", ale tez liczyć na szczęście w przerzucaniu kości, ponieważ kumulacja pecha może skutkować utratą zdobytego wcześniej "wpisu do CV"
nawet pechowcy, którym z jakichś względów w pewnej chwili trudno się "dorobić", mogą jednak w trakcie rozgrywki liczyć na pomoc społeczną, co sprawia, że często do końca nie wiadomo, komu ostatecznie powiedzie się najlepiej
wszyscy dążą do realizacji punktowanych celów publicznych i zadań wyszczególnionych na osobistych kartach celów = skompletowania optymalnego zestawu cech oraz zgarnięcia jak największej liczby kart w poszczególnych kolorach (ich wartość rośnie wg prostego ciągu arytmetycznego)
ostateczne podsumowanie ułatwia notesik do podliczania punktacji,
a wygrywa oczywiście (hmm...) najbogatszy ;)
podsumowanie?
gra nie jest trudna, ale wymaga odrobiny orientacji w swoich i cudzych zasobach oraz, niestety, często sporej dozy cierpliwości - szczególnie w grze wieloosobowej - podczas gdy inni podejmują ważkie "życiowe" decyzje
CV nie jest zabawą zorientowana na interakcję - można ewentualnie podbierać sobie nawzajem najbardziej korzystne karty, na dłuższą metę jednak zwykle każdy pracuje na własne CV,
stąd warto od razu pomyśleć o udoskonaleniu
i zaopatrzyć się w:
CV Plotki - "życiowy" dodatek
niby drobiazg - zaledwie kilkanaście kart dwóch rodzajów (+ dwa dodatkowe cele), a jakże ubarwiają rozgrywkę!
zgodnie z zasadą "jak cię widzą, tak cię piszą", karty plotek, które na podstawowych zasadach można pozyskiwać z toru i (uwaga!) podrzucać konkurentom, działają na niekorzyść "oszkalowanego" posiadacza i utrudniają mu... życie, podnosząc koszt kolejnych kart lub blokując pewne możliwości
cechy, podobnie jak w wersji podstawowej są ciekawie skorelowane z działaniem danej karty i zilustrowane - idealne dla złośliwców ;)
na pocieszenie dla pomówionego - na jego niekorzyść działa zawsze tylko jedna plotka, każda karta plotki jest zaś na koniec gry warta dwa punkty
w dodatku znajdziemy również karty losu - można je zdobywać za symbole szczęścia i, co często ważniejsze, pecha, dzięki czemu nieraz udaje się uniknąć poważnych skutków nieudanego rzutu kośćmi
nie zdobywa się za nie dodatkowych punktów na koniec, ale przynoszą posiadaczowi natychmiastowe lub odroczone korzyści w trakcie rozgrywki
dzięki CV Plotki gra staje się bardziej urozmaicona, a odrobina negatywnej interakcji dodaje zabawie emocji
zaciekawieni? spróbujcie!
czasem warto spróbować ułożyć sobie życie od nowa ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz